متون راه‌یافته به مرحله بازبینی صحنه‌ای جشنواره تئاتر مقاومت
تاریخ انتشار: ۱۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۴۴۷۴۵
ایسنا/خوزستان اسامی ۸۵ متن راه‌یافته به بخش بازبینی صحنه‌ای هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر مقاومت به دبیری سیدوحید فخر موسوی اعلام شد.
به گزارش ایسنا، دبیرخانه جشنواره تئاتر مقاومت نکات ذیل را در رابطه با آثار انتخابی اعلام کرد:
به لطف خدا و با همراهی همکاران دبیرخانه جشنواره، مرحله بازخوانی متون نمایشی بخش صحنه‌ای در هجدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر مقاومت به پایان رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چند نکته درباره آثار رسیده درخور تامل است:
۱- خوشبختانه گستره جغرافیایی محل حضور درخواست‌کنندگان، وسیع و تقریبا به پهنای ایران عزیز است و تا این لحظه تلاش دبیرخانه جشنواره برای دربرگیری آثار نمایشی در گستره ایران اسلامی محقق شده است.
مایه افتخار و امید است که نویسندگانی از نسل‌های گوناگون در جای‌جای کشور با وجود همه مشکلاتی که این روزها برای تولید تئاتر وجود دارد، با دغدغه مقاومت به نگارش و اجرا مشغولند.
۲- آموزش صحیح نگارش متون نمایشی در مراکز آموزشی مربوط باید جدی گرفته شود. متاسفانه در بسیاری از متون رسیده کمبود آموزش صحیح مشهود است و حتی برخی نویسندگان جوان‌تر با شیوه نگارش یک نمایشنامه در حد چگونگی تایپ گفت‌وگوها و تمایز آن با توضیح صحنه آشنا نیستند. شتاب‌زدگی و تعجیل در پرداخت آثار و حتی گاه ناآشنایی با موضوع و بستر تاریخی داستان نمایش‌ها در بیشتر متون دیده می‌شود.
۳- آنچه اهمیت دارد و متولیان امر باید به آن اهتمام ورزند ایجاد فضای کار و تجربه برای علاقه‌مندان مستعد در این حوزه است. تا جایی برای تجربه و امکان کار و بروز نباشد، استعدادها ورزیده و بالفعل نمی‌شوند و رشد نمی‌کنند.
جشنواره می‌تواند تا حدودی در شناسایی و معرفی این استعدادها مؤثر باشد اما باید رویکردی هدفمند در آموزش و تولید در بدنه مدیریتی هنرهای نمایشی کشور شکل بگیرد تا نتیجه دلخواه به بار آید.
یکی از مهم‌ترین آسیب‌های اغلب متون رسیده ناشی از همین نبود مجال بروز و عرصه ظهور آثار تولیدی و دوری از بوته نقد و نظر مخاطبان است. این متن‌ها انگار برای کسی نگاشته نشده‌اند. نویسنده مخاطبش را نمی‌شناسد و از مکانیسم‌های ارتباط با آن آگاه نیست.
۴- دبیرخانه جشنواره با بررسی دقیق از میان ۴۸۰ متن رسیده، ۸۵ نمایشنامه را واجد شرایط تولید و بازبینی می‌داند.
۵- مهلت ارسال آثار رسیده که باید در فرمت ویدیوی mp۴ و بر روی لوح فشرده به این دبیرخانه ارسال شود، ۳۰ مهر ۱۴۰۱ خواهد بود.
اسامی آثار پذیرفته شده در بخش متون صحنه‌ای هجدهمین جشنواره بین المللی تئاتر مقاومت به این شرح است:
نمایش مرد به نویسندگی و کارگردانی حسین احمدخانی از تهران.
نمایش قهرمانان به کارگردانی کیانوش احمدی و نویسندگی علی میرزا عمادی از تهران.
نمایش پروانه بر ناقوس به کارگردانی علیرضا اسدی و نویسندگی فارس باقری از مشهد.
نمایش گم شده در هزار توی زمان به کارگردانی حسین اسدی و نویسندگی علی نبی‌پور از جزیره خارک.
نمایش سمفونی آواز جغد شوم روی بوم سید عباس به نویسندگی و کارگردانی اتابک انوری از اهواز.
نمایش زلیخا به کارگردانی مارال ایزدبخش و نویسندگی فریبا جعفری از بوشهر.
نمایش شخصیت اول این نمایشنامه گم شده است به کارگردانی جواد ایزددوست و نویسندگی محمدرضا آریان‌فر از اصفهان.
نمایش به حق چیزهای ندیده و نشنیده به کارگردانی سمیه آباده و نویسندگی مزدک صالحی پامناری از رباط کریم (تهران).
نمایش شش خاطره و یک شکست به کارگردانی لقمان بحرانی و نویسندگی غلامحسین دریانورد از بوشهر.
نمایش خطی پشت خط نبرد به کارگردانی مصطفی بوعذار و نویسندگی سید محمد محمدی ـ مصطفی بوعذار از اهواز.
نمایش مادرم زری سر زا رفت به کارگردانی رضا بهنامی به نویسندگی محمود خرم‌آزادی از تهران.
نمایش اختلال میراژی به نویسندگی و کارگردانی محمد پارسایی‌خواه از یزد.
نمایش قصیده‌ای برای نجمه به کارگردانی کیوان پورمحمدتقی و نویسندگی کامران شهلایی از اردبیل.
نمایش گرا به نویسندگی و کارگردانی نوید ترابی از کرج.
نمایش روزهای ماهی به کارگردانی محسن حسن زاده و نویسندگی شهرام کرمی از تهران ـ مشروط.
نمایش هفت سالگی به کارگردانی محمد حاجی احمد لوئی و نویسندگی کامران شهلایی از مرند.
نمایش یک روز مرخصی برای ختم خیال به کارگردانی محمد حسن‌زاده و نویسندگی رضا عرفانی از مشهد.
نمایش کسی در سنگر بود و بی آنکه بدانم مرا نگاه می‌کرد به کارگردانی محمدرضا حیدری و نویسندگی محمدحسین کودری از تهران.
نمایش بازگشت افتخارآمیز زنان جنگی به نویسندگی و کارگردانی وحید درویشی از رشت.
نمایش راه پیموده نشده به نویسندگی و کارگردانی غلامحسین دولت‌آبادی از تهران.
نمایش هشتک ۳۳ به نویسندگی و کارگردانی مهدی رحیمی سده از کرج.
نمایش un۱۲ به کارگردانی سید امیر رستگار و نویسندگی سید امیر رستگار ـ منصور جهانبخش از مشهد.
نمایش باد درون جعبه‌های خالی به نویسندگی و کارگردانی ماکان رضایی‌پور از تهران.
نمایش لجن خوار به کارگردانی سیامک رعنائی و نویسندگی خسرو امیری از کرمانشاه ـ مشروط.
نمایش درخشش به نویسندگی و کارگردانی احسان روحی از مشهد.
نمایش ستاره‌ها در باد به کارگردانی سید جواد روشن و نویسندگی محمدرضا آریان‌فر از تهران.
نمایش عبدالرضا به کارگردانی هومن رهنمون و نویسندگی مهدی همتی از دماوند (تهران).
نمایش مرز به کارگردانی محمد زارعی و نویسندگی حامد مهینی از تهران.
نمایش راضیه به کارگردانی الهام زارعی و نویسندگی شهرام احمدزاده از تهران.
نمایش میدان مین به کارگردانی سیده معصومه زیوری حسینی‌پور و نویسندگی فرهاد لباسی از همدان.
نمایش از پشت شانه‌هایش به کارگردانی الهام سعادت و نویسندگی مهدی نصیری از تهران.
نمایش باد درون جمجمه‌های خالی به کارگردانی بابک سوری و نویسندگی خسرو امیری از کرمانشاه.
نمایش چشم مجنون به کارگردانی میترا شایسته و نویسندگی نصرالله قادری از قوچان.
نمایش روزهای ماهی به کارگردانی فرهاد شریفی و نویسندگی شهرام کرمی از تهران ـ مشروط.
نمایش شب‌نامه به کارگردانی ابوالفضل شریفی رنانی و نویسندگی بهزاد آقا جمالی از اصفهان.
نمایش شیفته به کارگردانی پدرام شیخ مظفری و نویسندگی محسن مجیدی از کرمان.
نمایش تونل به نویسندگی و کارگردانی محمدجواد صرامی از اصفهان.
نمایش سینه سرخ‌ها به کارگردانی مینا طاهری و نویسندگی مصطفی جعفری خوزانی از شاهین شهر( اصفهان) ـ مشروط.
نمایش دشت عباس به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج از تهران.
نمایش مسلسل اسباب بازی به نویسندگی و کارگردانی سیاوش عالی‌پور از اهواز.
نمایش حکم آنچه تو فرمایی به نویسندگی و کارگردانی محمدرضاعبادیانی از شاهرود.
نمایش هیله به نویسندگی و کارگردانی محسن عظیمی از تهران ـ مشروط.
نمایش مرا به نامت صدا کن به نویسندگی و کارگردانی مهدی فتحی از نظرآباد البرز.
نمایش ساعت‌های زنگ زده به کارگردانی محمد فخرایی مطلق از بندردیر.
نمایش نه که نمی‌ترسم واسه چی بترسم؟ به کارگردانی علیرضا فره‌پور و نویسندگی سحر ناسوتی از تهران.
نمایش سم‌زدایی به نویسندگی و کارگردانی ندا قربانیان از کرج.
نمایش من یک مادرم ابراهیم، به کارگردانی پوریا قصابی کهنه و نویسندگی سیدجواد اشکذری از قوچان.
نمایش کوچ‌آ (خانه) به کارگردانی مارال قادری و نویسندگی ارسلان کریم‌زاده از تهران.
نمایش موکت‌بر به نویسندگی و کارگردانی مجیدکاظم زاده‌مژدهی از رشت.
نمایش حربا به کارگردانی هادی کیانی و نویسندگی خسرو امیری از اصفهان.
نمایش لجن خوار به کارگردانی احمدکیهان و نویسندگی خسرو امیری از دهلران ـ مشروط.
نمایش شَط و شوُت به کارگردانی مجتبی لاله زاری و نویسندگی وحید آبرود از یزد.
نمایش لجن خوار به کارگردانی حسن محمدی اروجه و نویسندگی خسرو امیری از اصفهان ـ مشروط.
نمایش لجن خوار به کارگردانی امیرعلی محمودی و نویسندگی خسرو امیری از تهران ـ مشروط.
نمایش سرسام به نویسندگی و کارگردانی میثم مظفری از تهران.
نمایش مزار شریف به کارگردانی حسن مظلوم رضایی و نویسندگی محمد عارف از کنار تخته کازرون (شیراز).
نمایش ضریره به کارگردانی زهره مقیمی و نویسندگی حامد مهینی از تهران.
نمایش این اسم ندارد به کارگردانی مهدی ملکی و نویسندگی شهرام احمدزاده از تهران.
نمایش چشم‌هامان را بشنوید به نویسندگی و کارگردانی مسعود منقچی از تهران.
نمایش ماه تینار به کارگردانی امیرحسین مهدوی و نویسندگی بهناز دوستی از ساری.
نمایش هفت سالگی به کارگردانی حامد مهینی و نویسندگی کامران شهلایی - لیلی عاج از تهران.
نمایش بچه‌ام خرمشهر به کارگردانی محمد نجار دزفولی و نویسندگی امین خردمند از دزفول.
نمایش کاش جای این همه استخوان لبهایت برمی‌گشت به کارگردانی مرتضی نجفی و نویسندگی شهرام کرمی از قزوین.
نمایش سلما به کارگردانی مهدی نعمتی خانکندی و نویسندگی محسن عظیمی از تهران.
نمایش لجن‌خوار به کارگردانی فرانک وکیلی فر و نویسندگی خسرو امیری از کرمانشاه ـ مشروط.
نمایش پسری شبیه پدر به کارگردانی سید علیرضا هاشمی و نویسندگی محمود مرادی جهان از قم.
نمایش هیله به کارگردانی حسن همتی و نویسندگی محسن عظیمی از تهران ـ مشروط.
نمایش در قاب‌های تمام قد به کارگردانی نگین هنرجو نویسندگی سپیده حمزه‌نژاد از اصفهان.
نمایش داستان آن کلات به کارگردانی محمدرضا رفیعی و نویسندگی بهار مومنی از اصفهان.
نمایش سینه سرخ‌ها به کارگردانی مسعود نیازی و نویسندگی مصطفی جعفری خوزانی از آذربایجان شرقی ـ مشروط.
نمایش آقاموسی به نویسندگی محمدرضا رهبری و کارگردانی فاطمه فرحناک از اصفهان.
نمایش روز مرخصی برای ختم خیال به کارگردانی محمد حسن‌زاده و نویسندگی رضا عرفانی از مشهد.
نمایش زمین من یوما به کارگردانی و نویسندگی فرشید ثمری از مشهد.
نمایش جامانده به کارگردانی جلال حسنوند و نویسندگی داود پورحمزه و امین رحیمی نیاکان از تهران.
نمایش سمنگان به کارگردانی محمودرضا رحیمی و نویسندگی محمودرضا رحیمی و نازنین گودرزیان از تهران.
نمایش سه پاس از حیات طیبه نوجوانی نجیب و زیبا، به کارگردانی رحیم نوروزی و نویسندگی علیرضا نادری از تهران.
نمایش تشنه است به کارگردانی و نویسندگی علیرضا مجابی از تهران.
نمایش قطاری که تمام شد به کارگردانی غلام‌رضا یاری و نویسندگی کامران شهلایی از تهران.
نمایش پاتریس لومومبا به کارگردانی و نویسندگی مهران رنجبر از تهران.
ایستگاه متروک به کارگردانی و نویسندگی جواد رحیم‌زاده از تهران.
نمایش ماشین تاریخ به کارگردانی کوروش شاهونه و نویسندگی مهام میقانی از تهران.
نمایش‌نامه‌ها به کارگردانی و نویسندگی محمدرضا رهبری از اصفهان.
نمایش علیرضا به کارگردانی و نویسندگی محمد جهان‌پا از مشهد.
نمایش عطا سردار مقلوب به کارگردانی سعید خمان و نویسندگی علیرضا نادری از تهران.
نمایش پرنده‌های انجیر به کارگردانی و نویسندگی وحید شیخی از لرستان.
هجدهمین جشنواره بین المللی تئاتر مقاومت به همت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس بنیاد فرهنگی روایت فتح و با دبیری سیدوحید فخرموسوی در بازه زمانی شهریور تا آذر ۱۴۰۱ و در گستره ایران و کشورهای اسلامی برگزار می‌شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها جشنواره تئاتر مقاومت هجدهمین جشنواره بین المللی تئاتر مقاومت کارگردانی و نویسندگی نویسندگی و کارگردانی کارگردانی محمد دبیرخانه جشنواره نویسندگی محمدرضا نویسندگی شهرام کارگردانی سید تهران ـ مشروط نویسندگی محمد کارگردانی مهدی نویسندگی علی زاده از تهران صحنه ای علی رضا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۴۴۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«شهر آفتاب مهتاب» اتفاقی آوانگارد در تئاتر دهه ۴۰
به گزارش خبرگزاری مهر، نهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران، چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، به نمایش فیلم تئاتر «شهر آفتاب مهتاب» به نویسندگی علی حاتمی و کارگردانی عباس جوانمرد (محصول ۱۳۴۵) اختصاص داشت.
پس از نمایش این فیلم تئاتر، نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و سیدمحسن حسن‌زاده (منتقد تئاتر) برگزار شد.
عباس غفاری در این برنامه گفت: این نمایش جز اولین تجربیات علی حاتمی در ادبیات فارسی و شعر کهن است. او در ادامه نیز در آثار دیگر چنین تلاشی را پی می‌گیرد و آثار مهمی را خلق می‌کند. «شهر آفتاب مهتاب» از جمله آثاری است که فقط برای ضبط تلویزیونی آماده شده و روی صحنه نرفته است.
سیدمحسن حسن‌زاده در ادامه این برنامه گفت: اگر بخواهیم درباره این نمایش صحبت کنیم باید در ۲ سطر بگویم که این اثر اتفاق بزرگ و سترگی در تاریخ نمایش ما است. زیرا پیشنهاد جدیدی در متن و کار گروهی در آن اتفاق می‌افتاد. البته اگر بخواهیم تنها با دیدن این نمایش، گروه هنر ملی را قضاوت کنیم، کم لطفی کرده‌ایم. زیرا این اثر تنها یکی از تجربیات گروه هنر ملی و از پیشنهادات آقای جوانمرد در آن زمان بوده است. در حقیقت پیشینه تشکیل گروه هنر ملی که به میانه دهه سی بر می‌گردد، اهمیت بیشتری دارد. زیرا اگر به این اتفاق از منظر تاریخی نگاه کنیم، باید بگوییم آنها در آن زمان پیشنهاد جدید، بدیع و حتی آوانگاردی را اراdه کرده‌اند و از همین رو باید مورد توجه قرار گیرند.
وی افزود: لازم است بگویم که شرایط هنرهای نمایشی ما تا پیش از سال ۳۲، خیلی نمود و گستردگی نداشته است. به هر حال همه این شکل از فعالیت‌ها در خیابان لاله‌زار و در تئاتر فردوسی، تئاتر دهقان و تماشاخانه‌های کوچکی چون تئاتر نصر با متون غربی و ترجمه شده‌ای که معمولا خود مرحوم نوشین (به عنوان چهره شاخص آن عصر که تئاتر فردوسی را پایه‌گذاری می‌کند)، آنها را آماده می‌کرده، جریان داشته است. بنابراین تمام آنچه که از آن زمان به ما ارث رسیده است، متون غربی ترجمه شده‌ای است که پیشنهاد اجرایی به آن صورت نداشته است. شاید بتوان گفت که متون ادبی هستند که انگار برای اجرا رفتن ترجمه نشده‌اند. آقای جوانمرد در مصاحبه‌ای می‌گوید: «نوشین خودش واژه‌ها را کمی صیقل می‌داد و باتوجه به تجربه و آگاهی که داشت آماده می‌کرد که در زبان بازیگر بگردد تا بتواند واژگان را به صورتی ادا کند که آن طمطراق و عصا قورت داده‌گی که آن زمان روی صحنه در بازی بازیگران نمود داشته، کمتر شود. البته او نیز به اینکه متون غربی مرجع اصلی فعالیت هنرهای نمایشی ماست، اعتقاد داشته است.» با این همه این اتفاق تا بعد از کودتای ۲۸ مرداد ادامه پیدا می‌کند.
این منتقد تئاتر در ادامه بیان کرد: بعد از کودتای ۲۸ مرداد با آتش کشیدن تئاتر سعدی و تعطیلی کلی هنرهای نمایشی در آن مقطع زمانی، جمع کوچکی به صورت اتفاقی در منزل شاهین سرکیسیان جمع می‌شوند. اکثر این افراد در آن زمان هنرجویان هنرستان هنرپیشگی بودند که از بد اتفاق به کودتای ۲۸ مرداد برخورد کرده و تمام آموخته‌های آنها بی‌ثمر و بی‌نتیجه مانده بود. در حالی که عطش کار کردن و تجربه کردن را داشتند. عباس جوانمرد، علی نصیریان، فهیمه راستکار، جمشید لایق، اسماعیل داورفر، خجسته کیا تعدادی از افراد حاضر در آن جمع بودند. وقتی امروز ما به تجربیات و اتفاقاتی که در آن منزل از سر گذرانده می‌شود، نگاه می‌کنیم، می‌توانیم بگوییم که آنجا یکی از جایگاه‌ها و پایگاه‌هایی است که بسیار در تاریخ هنرهای نمایشی ما اثرگذار است. زیرا از دل آن پیشنهادهایی بیرون آمده و اجرایی می‌شود که بعدها مشخصا می‌تواند اثرگذار باشد و جریانی را در هنر تئاتر ایجاد کند.
حسن‌زاده در ادامه گفت: آنچه که از عباس جوانمرد نقل می‌شود و ما به استناد آن می‌توانیم به واژگانی چون تئاتر مردمی و ملی برسیم؛ سال‌هاست بر سر زبان‌ها بوده و از سوی دولت‌های مختلف با آن بازی می‌شود تا به تعریفی برسند ولی اساسا شاید رسیدن به یک تعریف بزرگ‌ترین اشتباهی است که در این زمینه در حال رخ دادن است. در واقع این واژگان ماحصل تلاشی است که در این چند سال در منزل شاهین سرکیسیان اتفاق می‌افتد. البته شاهین سرکیسیان هم بسیار به متون غربی اعتقاد داشته است و از همین رو شروع به کار کردن این متون می‌کند اما آنها جایی برای اراdه آنچه که تجربه کرده‌اندT ندارند. بنابراین همان منزل کوچکی را که در خیابان رشت با مادر خود زندگی می‌کند، تبدیل به محفل تمرین، گعده و گفت‌وگو و صحبت می‌کند. اما این تجربیات بی‌نتیجه بوده و به صحنه ختم نمی‌شود.
وی ادامه داد: عباس جوانمرد، به این پیشنهاد فکر کرده و به سراغ یکی از متون هدایت می‌رود و متن داستان «درد و دل‌های آ میز یدالله» را تبدیل به نمایشنامه «محلل» کرده و آن را با علی نصیریان شروع به تمرین می‌کنند. در حقیقت در آنجا این تلنگر که ما در متن نمایشی به زبان جدیدی برسیم که بتواند با گستره بیشتری از مردم عادی ارتباط برقرار کند، زده می‌شود. بنابراین تلاش برای رسیدن به این زبان در مقابل زبان ترجمه‌ای که در آن زمان وجود داشته، نقطه‌ای می‌شود که تحول اولیه را ایجاد می‌کند.
وی افزود: عباس جوانمرد می‌گوید که برای رسیدن به این زبان و در حین تمرین‌ها، با علی نصیریان به مناطق جنوب شهر می‌رفتند تا ببینند که مردم عادی چطور صحبت می‌کنند و متوجه شوند که چطور می‌شود آنها را به کلام نمایشی یا دیالوگ درآورد. در نهایت فرجام این اتفاق تبدیل به اجرایی می‌شود که به دعوت مرحوم خانلری در دانشگاه تهران روی صحنه می‌آید. جوانمرد می‌گوید وقتی اجرا تمام شد، کل سالن فردوسی دانشگاه تهران در حیرت فرو رفته بود. چون آن مراسم مربوط به بزرگداشت صادق هدایت بود و قسمتی از آن به اجرای متن «محلل» اختصاص داشت. جوانمرد می‌گوید بعد از این سکوت، وقتی نور روی ما آمد، تماشاگران بدون درنگ ایستادند و شروع به تشویق ما کردند. حتی آقای سرکیسیان هم بعد از دیدن این تشویق باور کرد که ما می‌توانیم به سراغ زبان و کاراکترهای دیگری در متون نمایشی خود برویم.
این منتقد تئاتر در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: آنها در موقعیتی این کار را انجام می‌دهند که هیچ پیشنهاد جدید و زبان متفاوتی غیر از آن زبان ترجمه‌ای روی صحنه نرفته بوده است. به این ترتیب روشنفکران آن زمان ناگهان با شکل تازه‌ای از اجرا و زبان مواجه می‌شوند. در واقع این نقطه شروعی بوده است که علی نصیریان و عباس جوانمرد تصمیم می‌گیرند تا فاز خود را از گروهی که سرکیسیان دور خود جمع کرده بود، جدا کنند و روی نمایش‌هایی کار کنند که قرار است تصویری از جامعه و مردمان خودشان ارایه دهد. این جسارت در آن مقطع زمانی به قدری اهمیت داشته است که باید بگویم شاید همین اتفاق سبب شده تا ما به مرور زمان با نمایشنامه‌نویسان و گروه‌هایی مواجه شویم که از دل این تجربه اعتقاد پیدا کردند که می‌شود اتفاق دیگری را رقم زد.
کد خبر 6095470
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟